به‌عنوان یک سئوکار یا مالک یک وب‌سایت، دیر یا زود ناچارید از انواع مختلف ریدایرکت استفاده کنید. هر زمان که صفحه‌ای را حذف می‌کنید، ساختار URL را تغییر می‌دهید یا دامنه جدیدی انتخاب می‌کنید، باید URL های وب‌سایت خود را هدایت کنید و این هدایت برای سئو سایت بی‌نهایت حائز اهمیت است. اما می‌دانید در چه مواقعی از کدام نوع کد وضعیت استفاده کنید؟ چنانچه کاربرد انواع ریدایرکت برای شما هم یک سؤال بزرگ است، تا انتهای این مقاله با ما همره باشید.

ریدایرکت چیست

پیش از آنکه به کاربرد انواع ریدایرکت در آی تی مهر بپردازیم، نیاز است ابتدا با تعریف ریدایرکت آشنا شویم. تغییر مسیر URL یا هدایت URL تکنیکی است که شبکه جهانی وب برای تخصیص بیش از یک آدرس URL به یک صفحه وب استفاده می‌کند. در فرایند طراحی سایت ارسال یک URL به آدرس دیگر ریدایرکت نامیده می‌شود. به همین ترتیب، وقتی دامنه  URLبا تمامی صفحات خود به دامنه دیگری هدایت می‌شود، به «ریدایرکت دامنه (Domain Redirection)» یا «فوروارد دامنه (Domain Forwarding)» معروف است.

چرا ریدایرکت اتفاق می‌افتد

هدایت URL ممکن است به چند دلیل اتفاق بیفتد. فرضاً:

  • برای جلوگیری از خرابی لینک‌ها که به هنگام جابه‌جایی صفحات اتفاق می‌افتند
  • برای کوتاه کردن آدرس URL
  • به منظور دسترسی به چندین نام دامنه برای یک وب‌سایت
  • برای کمک به پیمایش کاربران در وب‌سایت
  • برای محافظت از حریم خصوصی

در برخی مواقع، از هدایت مسیر برای اهداف غیرقانونی مانند حملات فیشینگ یا حتی برای دست‌کاری موتورهای جستجو نیز استفاده می‌شود.

بخوانید: مقایسه سایت فروشگاهی و سایت شرکتی

کاربرد انواع ریدایرکت سمت سرور

برای بررسی بهتر کاربرد انواع ریدایرکت، نیاز است ابتدا مهم‌ترین ریدایرکت‌های سمت سرور را بشناسیم:

ریدایرکت 301؛ انتقال دائمی

کد وضعیت 301 معمولاً اولین انتخاب جستجوگرها برای هدایت و به این معنی است که URL برای همیشه به URL دیگری منتقل شده است. گوگل تأیید کرده که تغییر مسیر 301، اگر نتواند تمامی لینک را به طور عادلانه انتقال دهد، بخش بسیار زیادی از آن را با هدررفت بسیار ناچیز (بین 1 تا 5 درصد) منتقل می‌کند. این نوع ریدایرکت به طور پیش‌فرض قابل رایانش است؛ البته احتمال آنکه به‌وسیله کنترل‌های حافظه نهان صریح لغو شود، وجود دارد. این وضعیت نشان می‌دهد که رجوع به آدرس قدیمی باید حذف شده و آدرس جدید به‌روز شود.

ریدایرکت 301 تا چه مدت باید فعال بماند،

«جان مولر» توصیه می‌کند تغییر مسیر 301 حداقل به مدت یک سال پس از اجرا حفظ شود. ممکن است تا زمانی که گوگل کاملاً بفهمد که صفحه موردنظر به طور دائمی منتقل شده است، مدتی طول بکشد و اگر هنوز پیوندهایی به آدرس قدیمی وجود داشته باشد، ممکن است همچنان از آن صفحه بازدید شود. جان در ادامه گفت که برای حفظ دائمی تغییر مسیر 301 مشکلی وجود ندارد؛ با این حال این حرکت همیشه عملی نیست.

کاربرد کد وضعیت 301

ریدایرکت 301 باید به منظور تحکیم پیوندهای ورودی، جلوگیری از بن‌بست در سایت و حفظ برابری پیوند استفاده شود. به طور کلی، این تغییر مسیر مختص زمانی است که پس از تغییر دائمی آدرس منبع، بخواهیم SEO آدرس قبلی را به URL جدید هدایت کنیم. فرضاً در موارد زیر استفاده از ریدایرکت 301 توصیه می‌شود:

  • انتقال دامنه جدید به طور دائم
  • انتقال یک سند یا صفحه برای همیشه
  • تغییر پروتکل سایت به طور دائم (به عنوان مثال انتقال HTTPS)
  • تغییر ساختار سایت به طور دائم
  • قطع یک سرویس یا محصول و هدایت مجدد کاربران به جای دیگر به طور دائم
  • رفع مشکلات متعارف سازی با تلفیق نسخه‌های مختلف دامنه از غیر “www به www” و بالعکس
  • تغییر طراحی یک سایت تلفن همراه به طراحی رسپانسیو
  • مسائل مربوط به اسلش انتهای آدرس
  • مسائل مربوط به تغییر بزرگی و کوچکی حروف

ریدایرکت 302؛ انتقال موقت

یکی از ریدایرکت‌های که برای درک بهتر کاربرد انواع ریدایرکت باید بشناسیم، ریدایرکت 302است. کد وضعیت 302 Found نشان می‌دهد که یک URL به طور موقت به URL دیگری منتقل شده است. ریدایرکت 302 به طور پیش‌فرض قابل رایانش نیست و موتورهای جستجو بلافاصله PageRank را به URL مقصد منتقل نمی‌کنند. برخلاف تغییر مسیر 301 ، کد 302 نشان نمی‌دهد که URL مقصد باید ایندکس شود.

کاربرد کد وضعیت 302

  • هنگام استفاده از هدف‌گذاری ژئو، می‌توان برای هدف‌گذاری بهتر چندزبانه، هدر Vary را اجرا کرد. در حالت ایده‌آل باید از hreflang استفاده شود تا موتورهای جستجو بتوانند وب‌سایت‌های بین‌المللی را بهتر درک کنند.
  • هدف قرار گذاری دستگاه با استفاده از هدر Vary. اگر هیچ‌گونه هدر Vary وجود نداشته باشد، خزنده‌های موتور جستجو از نحوه تغییر رفتار ریدایرکت در سناریوهای مختلف اطلاع نخواهند داشت.
  • برای تست A / B
  • برای محتوای موقت تکراری، مانند ارائه محصولات فصلی در یک سایت تجارت الکترونیکی.
  • در مواقعی که یک صفحه تحت تعمیر و نگهداری است و شما می‌خواهید بازدیدکنندگان را موقتاً به یک نسخه موقت دیگر از آن صفحه هدایت کنید.
  • هنگامی که کاربران را به صفحه دیگری هدایت می‌کنید؛ اما باید URL اصلی خود را در ایندکس شده نگه دارید.

کاربرد انواع ریدایرکت 303؛ (دیدن بقیه – See Other)

ریدایرکت 303 نشانگر تغییر مسیر موقتی است و عملاً می‌گوید که در حال حاضر منبع هدف در دسترس نیست؛ اما منبع دیگری در توصیف آن وجود دارد. با این ریدایرکت، روش درخواست برای URL مقصد همواره “GET” است؛ اما برخلاف کد 302، این نوع هدایت هرگز حتی به طور پیش‌فرض قابل ذخیره نیست.

کاربرد کد وضعیت 303

ریدایرکت 303 تقریباً در شرایطی مشابه ریدایرکت 302 مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما از آنجا که اصلاً قابل ذخیره یا کش شدن نیست؛ گاهی اوقات به ریدایرکت 302 ترجیح داده می‌شود. مثل زمانی که تغییر مسیرهای موقت برای دوره‌های زمانی نامعلوم ظاهر می‌شوند. همچنین می‌توان از آن برای جلوگیری از ارسال مکرر فرم‌ها که گاهی با کلیک بر روی دکمه بازگشت در مرورگر رخ می‌دهد، استفاده کرد.

ریدایرکت 307؛ انتقال موقت

این مورد جایگزین پیشرفته‌تر ریدایرکت 302 و دقیقاً نشانگر تغییر مسیر موقت بدون قابلیت ذخیره است. با این استثنا که از آن فقط در مواردی که انتقال موقت صرفاً به دلایل خاصی اتفاق افتاده استفاده می‌شود. این ریدایرکت با HTTP / 1.1 ارائه شده و در بیان اینکه صفحه موقتاً به مکان دیگری منتقل شده، از دقت بالاتری برخوردار است.

کاربرد کد وضعیت 307

از تغییر مسیر 307 می‌توان به هنگام تعمیر و نگهداری سایت‌هایی استفاده کرد که سرور آنها توسط خزنده‌های موتور جستجو به عنوان سرور سازگار با HTTP / 1.1 شناسایی شده باشد که البته شناسایی این موارد کار راحتی نیست.

ریدایرکت 308؛ انتقال دائمی

ریدایرکت دائمی 308 در واقع همتای دائمی ریدایرکت موقت 307 است.

کاربرد کد وضعیت 308

  • انتقال یک وب‌سایت پیچیده با فرم‌های فراوان با استفاده از متد POST.
  • انتقال یک URL فرم که به درخواست POST بعدی نیاز دارد.
  • کلیه کاربردهای ریدایرکت 301 که در بالا ذکر شد.

کاربرد انواع ریدایرکت سمت کاربر

از سوی دیگر شناخت مهم‌ترین ریدایرکت‌های سمت کاربر نیز برای بررسی بهتر کاربرد انواع ریدایرکت ضروری است:

ریدایرکت متا تگ رفرش (Meta Refresh)

وقتی یک ریدایرکت به جای سطح سرور در سطح صفحه اجرا می‌شود، به عنوان Meta Refresh شناخته می‌شود. جالب اینجاست که این ریدایرکت به لحاظ SEO چندان توصیه نمی‌شود؛ چرا که معمولاً کندتر و استفاده از آن سخت‌تر است. متا تگ فرش معمولاً با یک شمارش معکوس 5 ثانیه‌ای و عبارت «اگر تا 5 ثانیه به آدرس جدید هدایت نشدید، اینجا را کلیک کنید» همراه است. از ریدایرکت متا می‌توان برای رفرش کردن صفحه فعلی یا بارگذاری یک URL دیگر در مرورگر استفاده کرد. عنصر رفرش متا باید در بخشقرار گیرد.

ریدایرکت جاوا اسکریپت

این مورد یک جایگزین برای متا تگ رفرش جهت اجرا در سمت کاربر است. در این ریدایرکت، نیاز است کاربر بتواند کد جاوا اسکریپت را تفسیر کند؛ به همین دلیل ترجیحاً در بیشتر موارد به جای آن از ریدایرکت 301 استفاده می‌شود. برای مثال از کاربردهای آن می‌توان به هدایت کاربران به صفحه داخلی پس از ورود به سیستم اشاره کرد. ازآنجاکه ریدایرکت‌های جاوا اسکریپت از دستورات منطقی پیروی می‌کند، می‌توان از آنها برای ریدایرکت های مختص دستگاه یا مرورگر استفاده کرد.

کلام آخر

در این مقاله با انواع مختلف کدهای وضعیت و ریزترین جزئیات مربوط به نحوه و زمان استفاده از آنها آشنا شدیم؛ اما همچنان باید در انتخاب این کدها دقت کنید و هرگز هنگام انتقال به یک دامنه جدید، کل سایت خود را با یک کد رندم ریدایرکت نکنید؛ چرا که بعدها مشکلات بزرگی گریبان‌گیرتان خواهد شد. با مطالعه این مطلب و شناسایی کاربرد انواع ریدایرکت، به هدف خود فکر کرده و سپس مناسب‌ترین روش را انتخاب کنید.